Consideracio sui
______________________________
a | b | c | d | e | f | g | h | i | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | x | y | z | ab | ac | ad | ae | af | ag | ah | ai | ak | al | am | an | Ubi
Consideracio sui a
Remotis obstaculis insanie opinionis scelera nuda iudicentur, nuda pensentur, nuda inspiciantur. Fallacia tegmina et uane laudes glorie auferantur, et apparebunt miserie peccatorum.
Augustinus libro III. de ciuitate Dei.
Fons primus
cf. Honor a
[Back to top]
Consideracio sui b
Eunt homines mirari alta montium et ingentes fluctus maris et altitudines montium et altissimos lapsus fluminum et occeani ambitum et giros syderum, et relinqunt seipsos nec mirantur.
Augustinus libro X. confessionum.
Fons primus
cf. Mirabile siue miraculum g
[Back to top]
Consideracio sui c
Magis cogitare debetis quid uobis desit quam quid uobis assit. Quod habes, caue ne perdas. Quod nondum habes, supplica ut habeas. In quantis sis minor est considerandum, non in quantis sis maior.
Si enim cogitas quantum precessisti alterum, time tumorem. Si uero cogitas quantum tibi deest, ingemiscis; et cum ingemiscis, curaris; humilis si eris, tutior ambulabis, non precipitaberis, non flaberis.
Augustinus super Mattheum sermone LIIII.
Fontes proximus et primus
[Back to top]
Consideracio sui d
Supra te Deus; infra te peccora. Agnosce eum qui supra te est ut agnoscant te qui infra te sunt. Ideoque cum Daniel agnouisset supra se Deum, agnouerunt eum supra se leones.
Augustinus super epistolam Iohannis capitulo VIII.
Fontes proximus et primus
[Back to top]
Consideracio sui e
Laudabilior est animus cui nota est infirmitas propria quam qui ea non respecta menia mundi, uias siderum, fundamenta terrarum et fastigia celorum scrutetur.
Augustinus in prohemio quarti de trinitate.
Fontes proximus et primus
[Back to top]
Consideracio sui f
O homo, si consideres quid per os, quid per nares ceterosque meatus egrediatur, nunquam uilius sterquilinium inuenisti!
Augustinus in quodam sermone.
Fontes proximus et primus
cf. Anima x & Caro siue corpus s
[Back to top]
Consideracio sui g
Vix aliquis ab hoc uicio inuenitur alienus quia unusquisque suis fauens, aliena facile reprehendit, sumens auctoritatem arguendi sine exemplo sue emendacionis.
Ieronymus in glossa super illud Matthei VII.: Quid uides festucam et cetera.
Fontes proximus et primi
[Back to top]
Consideracio sui h
Cum bona, fratres, agitis, semper ad memoriam mala acta reuocate ut dum ante culpa conspicitur, nunquam de bono opere incaute animus letetur.
Gregorius in omelia.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui i
Quanto quis minus se uidet, tanto minus sibi displicet, et quanto maioris gracie lumen percipit, tanto amplius reprehensibilem se esse cognoscit.
Gregorius XXXV. moralium super illud: Idcirco ipse me reprehendo.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui k
Considerata infirmitas propria, mala nobis excusat aliena.
Gregorius V. moralium.
Fons primus
cf. Infirmitas c
[Back to top]
Consideracio sui l
Qui plenissime appetit intelligere qualis est, talis nimirum debet conspicere, qualis non est ut ex bonorum forma metiatur ipse, quanto deserto bono deformis est.
Lucem namque debet conspicere qui uult de tenebris iudicare. Lumen intelligencie humilitas aperit, superbia abscondit.
Gregorius ibidem in moralibus.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui m
Quattuor sunt qualitates quibus iusti uiri anima in compunctione uehementer afficitur: cum aut malorum suorum reminiscitur considerans ubi fuit, aut iudiciorum Dei sentenciam metuens et secum querens considerat
ubi erit, aut cum mala uite presentis attendens solerter merens considerat ubi est, aut cum bona superne patrie contemplatur que quia necdum adipiscitur lugens conspicit ubi non est.
Gregorius ibidem in moralibus libro XXIII.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui n
Posito prospere fortitudinis fundamento cum fabrica in altum ducitur, necesse est ut unusquisque proficiens uires suas caute meciatur, ut cum diuina constructione magnus iam esse ceperit,
semet ipsum respiciat sine cessacione quid fuit, quatenus attendens humiliter quod per meritum inuentus est, nequaquam arroget quod per graciam factus est.
Gregorius XXVIII. libro moralium.
Fontes primus
[Back to top]
Consideracio sui o
Cordis sui oculum per elacionis tenebras extinguit qui, cum recta agit, considerare meliorum merita negligit. At contra magno humilitatis radio sua opera illustrat qui aliorum bona subtiliter pensat quia
dum ea que ipse feliciter facta foris ab aliis conspicit, eum qui de singularitate intus erumpere nititur superbie tumorem premit.
Gregorius XXXI. moralium.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui p
Scio neminem absque sui cognicione saluari de qua nimirum mater salutis humilitas oritur, et timor Domini qui et ipse sicut inicium sapiencie, ita et salutis est.
Bernardus super Cantica sermone XXXVII.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui q
Primum ipsum fontem suum, id est mentem, de qua oritur consideracio purificat. Deinde regit affectus, dirigit actus, corrigit excessus, componit mores, uitam honestat et ordinat.
Postremo diuinarum pariter et humanarum rerum scienciam confert.
Bernardus libro de consideracione.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui r
Consideracio est que confusa disterminat, sparsa colligit, secreta rimatur, uerum inuestigat, uerisimilia examinat, ficta et fuscata explorat. Hec est que agenda preordinat, acta recogitat;
in aduersis prospera presentit, in aduersis quasi non sentit.
Bernardus ibidem de consideracione ad Eugenium.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui s
Spiritualis homo omne opus suum trina quadam consideracione preueniet; prius quidem an liceat, deinde an deceat, postremo an expediat.
Bernardus ibidem.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui t
Consideracio tui in tria quedam diuidatur, si consideres quid, quis, qualis sis: quid in natura, quis in persona, qualis in uita.
Bernardus ibidem.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui u
Alter alterius culpam cito intelligit, suam autem difficile quia homo in causa alterius tranquillum habet cor, in sua autem turbatur. Perturbacio autem cordis non permittit hominem considerare quod bonum est.
Crisostomus super illud Matthei: Ve uobis scribe et pharisei ypocrite qui edificantis sepulcra.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui x
Est primum hominis sapienciam affectantis contemplari quid ipse sit, quid intra se, quid extra, quid infra, quid supra, quid contra, quid ante, quid postea sit. Hec consideracio quadripartitum parit fructum:
utilitatem sui, caritatem proximi, contemptum mundi, amorem Dei.
Crisostomus in tractatu de simbolo libro III.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui y
Qualiter in alienis uides tam parua et in tuis tam magna transcurris? Si te magis diligis quam proximum, quare ipsum procuras et non te ipsum? Si autem te ipsum contempnis, manifestum est quod iam non est
procuracio sed pocius detractio cum omni diligencia inuestigare oportet que tua sunt et ita ea que proximi sunt decernes.
Crisostomus super illud Matthei VII.: Quid autem uides festucam in oculo et cetera.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui z
O nimis grauis angustia! Si me inspicio, non tolero me ipsum; si non inspicio, nescio me ipsum. Si me considero, terret me facies mea; si me non considero, fallit me dampnacio mea. Si me uideo,
horror est intollerabilis; si non uideo, mors ineuitabilis.
Anselmus in suis meditacionibus.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ab
Tamdiu quis peccata sua que nosse et flere debet ignorat, quamdiu curiose aliena considerat. Quod si mores suos ad se ipsum conuersus aspiciat, non requirit quod in aliis reprehendit sed in se ipso quod lugeat.
Prosper de uita contemplatiua libro II.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ac
Reuera omnium causarum difficilimum est se ipsum cognoscere. Non enim solus oculus ea que extrinsecus habentur inspiciens se ipsum non ualet intueri, sed eciam mens ipsa satis acute aliena delicta contemplans,
tardior est erga suorum cognicionem uiciorum.
Basilius in exameron libro IX.
Fons nondum repertus
[Back to top]
Consideracio sui ad
Frustra enim cordis oculum erigit ad uidendum Deum qui nondum ydoneus est ad uidendum se ipsum. Prius enim est ut cognoscas inuisibilia spiritus tui quam possis esse ydoneus ad cognoscenda inuisibilia Dei.
Et si non potes cognoscere te, non presumas apprehendere ea que sunt supra te. Precipuum et principale speculum est ad uidendum Deum animus racionalis inueniens se ipsum.
Hugo libro III. de anima capitulo VI.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ae
Redi ergo ad cor tuum et subtiliter discute te ipsum. Considera unde uenis, quo tendis, quomodo uiuis, quid agis, quid amittis, quantum cotidie proficis, uel quantum deficis,
quibus cogitacionibus magis incursaris, quibus affectibus frequencius tangeris, uel quibus temptacionum machinis a maligno spiritu acrius impugnaris. Et cum totum interioris et exterioris hominis statum et
habitum et quantum possibile est plene cognoueris, non solum qualis sis, uerum eciam qualis esse debeas, de cognicione tui poteris subleuari ad contemplacionem Dei.
Hugo ibidem.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui af
Melior es si te ipsum cognoscas quam si te neglecto cursus syderum, uires herbarum, complexiones hominum, naturas animalium, celestium omnium et terrestrium scienciam haberes.
Multi enim multa sciunt et se ipsos nesciunt cum tamen summa philosophia sit cognicio sui.
Hugo libro I. de anima capitula IX.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ag
Disce ex tuo spiritu cognoscere quid debeas de aliis spiritibus estimari. Hec porta, hec scala, hic introitus, iste ascensus, hac intratur ad intima, hac eleuatur ad summa.
Ex hac siquidem proficis ad cognicionem omnium celestium, terrestrium et infernorum.
Hugo ibidem capitulo XXXI.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ah
Magnus accessus ad Deum est cognicio infirmitatis sue. Locis corpora continentur, animi autem locus est affectio sua. Magna est utilitas seruo Dei propriam infirmitatem recognoscere,
atque in suis uiribus aut meritis nullam fiduciam habere. Tunc enim incipit adesse uirtus diuina quando deficere incipit presumptio humana.
Cassiodorus super illud Psalmi: Miserere mei quoniam infirmus sum.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ai
Humane nature ista condicio est ut tantum ceteris rebus cum se cognoscat excellat, eadem tamen infra bestias redigatur, si se nosse desierit. Nam ceteris animantibus sese ignorare natura est,
hominibus uicio uenit.
Boecius libro II. de consolacione.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui ak
In moribus quibus afficiuntur quo quis se peius habet, minus sentit. Grauis sopor eciam sompnia extinguit; animum alterius mergit quod uti nullo intellectu sui possit.
Seneca epistola LIIII.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui al
Animus cotidie ad racionem reddendam est uocandus. Faciebat Sixtius ut consummato die, cum se ad nocturnam quietem recepisset, interrogabat animum suum: Quod hodie malum tuum sanasti? Cui uicio obstitisti?
Qua parte melior es? Desinet ira uel moderatior erit qui sciet se cotidie ad iudicem ueniendum. Quid ergo pulcrius hac consuetudine excuciendi totum diem? Qualis ille sompnus post recognicionem sui sequitur,
quam tranquillus, quam altus ac liber!
Seneca libro III. de ira ante finem.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui am
Maximum argumentum est animi ab altiore sede uenientis, si hec in quibus uersatur humilia iudicat et angusta, si exire non metuit. Scit enim quod exiturus sit qui unde uenit meminit.
Seneca in quadam epistola.
Fons primus
[Back to top]
Consideracio sui an
Eciam obliuisci quid sis interdum expedit. Nisi estimatis uiribus aggrediaris sarcinam subiacebis.
Seneca in prouerbiis.
Fontes primi
[Back to top]
Ubi
Adulacio au, Adulacio axCaro s, Caro t
Contemptus f
Correctio t, Correctio at, Correctio bn, Correctio bo, Correctio cs
Curiositas a
Discrecio d
Homo k, Homo m, Homo n, Homo O, Homo p
Honor y
Ignoracia e
Mirabile g
Miseria l
Mors ai
Presumptio r
Prosperitas x
Sacerdos t
Sanctitas h, Sanctitas i
Superbia ar
Timor m
Venia z
Varia