Eloquencia a

Plato temporum suorum uir eruditissimus, qui sic omnia locutus est, quecumque dixit ut magna et quocumque modo parua dixit, modo loquendi magnificauit. Vnde dici potest quidem: Tullii linguam omnes mirantur, pectus non eque; Aristotilis pectus omnes, linguam non eque; Platonis pectus et linguam eque.

Augustinus in epistola.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia b

Ille bene loquendi facundiam percipit, qui sinum cordis per recte uiuendi studia extendit, nec loquentem consciencia prepedit, cum uita linguam antecedit.

Gregorius libro VI. moralium.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia c

Eloquens est ille qui scit parua submisse, media temperate, magna granditer dicere; qui scit inuenire preclare, enunciare magnifice, disponere apte, et figurare uarie.

Cassiodorus super Psalmum LXXIII.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia d

Bonus doctor prohemiatur apte, narrat aperte, arguit acriter, colligit fortiter, ornat excelse; docet, delectat et afficit.

Cassiodorus.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia e

Sepe reperitur simplicitas ueridica et falsitas composita, que hominem suis erroribus illicit, et per lingue ornamenta laqueos dulces aspergit.

Ysidorus libro de summo bono.

Varia
Fons primus
cf. Doctrina siue doctor ak
[Back to top]

Eloquencia f

Antiqui forensem eloquenciam, caninam facundiam nuncupabant, eo quod causidici in certaminibus causarum omissis que agunt ueluti canes alterutrum sese lacerant iurgiaque causarum ad iniurias suas commutant.

Ysidorus ibidem libro III.

Varia
Fontes proximus et primus
cf. Aduocati k
[Back to top]

Eloquencia g

Viciosum est in re seuera delicatum inferre sermonem.

Tullius in rhetorica.

Varia
Fontes proximus et primus
[Back to top]

Eloquencia h

Me quidem diu cogitantem racio ipsa in hanc potissimam sentenciam ducit, ut existimem sapienciam sine eloquencia parum prodesse ciuitatibus, eloquenciam uero sine sapiencia nimium obesse plerumque prodese numquam.

Tullius in prologo rhetorice.

Varia
Fontes proximus et primus
[Back to top]

Eloquencia i

Qui uero ita sese armat eloquencia, non ut oppugnaret commoda patrie, sed ut pro hiis pugnare possit, is michi uir et suis et publicis racionibus utilissimus atque amicissimus ciuis uidetur.

Tullius ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia k

Nam quid tam inhumanum sicut eloquenciam ad salutem hominum datam ad bonorum perniciem conuertere?

Tullius ibidem.

Varia
Fontes proximus et primus
[Back to top]

Eloquencia l

Eloquencia est ydoneorum uerborum et sentenciarum ad pronunciacionem accommodacio, continens uoces, uultus, gestus moderacionem cum uenustate.

Tullius in rethorica.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia m

Nam moris est eloquentibus uiris ingeniorum facultatem negociorum probare difficultatibus et illic stilum peritum quasi quemdam fecundi pectoris fluuium emanare, ubi materie sterilis argumentum uelut arida cespitis macri gleba ieiunat. Scaturit mundus similibus exemplis: medicus in desperacione, gubernator in tempestate cognoscitur, quorum omnium famam precedencia pericula extollunt, que profecto nigrescit nisi ubi probetur inuenerit. Sic et magnus orator, si negocium aggrediatur angustum, tunc amplum plausibilius manifestat ingenium.

Sydonius in epistola.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia n

Cicero noster a quo Romana eloquencia exiliuit gradarius fuit; uir egregius et uita et sciencia et, quod post ista est, eloquencia disputabat quoque expedite magis quam concitate ut possis dicere facilitatem esse illam non celeritatem; hanc ergo in uiro sapiente exigo, ut oracio eius sine impedimento exeat et proferat magis quam profluat.

Seneca in epistola XL.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia o

Doctrine et eloquencie ornamenta, sicut dicit Valerius, in pronunciacione apta et conuenienti corporis gestu consistunt, quibus qui se instruxerit tribus modis homines aggreditur: aures penetrando, oculos demulcendo, et animos inuadendo.

Seneca in epistola.

Varia
Fons primus
cf. Doctrina siue doctor bs
[Back to top]

Eloquencia p

Eloquencia neque adhuc se ulli sic indulsit ut tota contingeret. Satis felix est qui in aliquam eius partem receptus est.

Seneca libro III. rhetorice sue.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia q

Magna debet esse eloquencia que inuitis placeat; cum ingenia fauor hominum ostendat, fauor alat.

Seneca libro X. rhetorice.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia r

Nichil ordinatum est quod precipitatur et properat. Eque stillare illum uolo quam currere, nec extendat aures nec obruat. Illa quoque inopia et exilitas minus intentum auditorem habet tedio interrupte tarditatis. Facilius tamen insidet quod expectatur quam quod preteruolat, tandem discipulis homines precepta dicuntur: non traditur quod fugit. Remedia non prosunt nisi immorantur.

Seneca XXXII. epistola.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia s

Quis medicus egros in transitu curat, nec ullam quidem uoluptatem habet talis uerborum ruencium strepidus? Quemadmodum procliue currencium non ubi uisum est gradus sistitur sed incitato corporis pondere serpit, ac longius quam uoluit effertur. Sic ista dicendi celeritas nec in sua potestate est, nec satis decora philosophie que ponere debet uerba, non proicere, et pedetentim procedere. Perhennis sit unda non torrens. Circumspiciat se sermo noster et estimet, et prebeat estimandum, proferatur malo quam profluat.

Seneca ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia t

Inquirenti cuidam quomodo optime possit dicere, Seneca respondit: si nichil dixeris nisi quod bene scieris.

Seneca de sentenciis oratorum.

Varia
Fons primus
cf. Loquacitas ac
[Back to top]

Eloquencia u

Non scolam sed assiduitatem legendi doctrinam uocat; oratorem optimum esse diceret qui plurima paucis diceret.

Seneca ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Eloquencia x

Totus sermo ab uno loco egreditur, sed ipsius forme eiusque intenciones diuersificantur secundum diuersitatem formalem ipsius. Inter sermonem enim qui egreditur leniter uel suauiter ac uultu placido ac arridente, et inter ipsum qui egreditur cum ira et tristi uultu differencia longa existit.

Plato.

Varia
Fontes proximus et primus
[Back to top]

Ubi

Aduocati k
Doctrina h, Doctrina ba, Doctrina bc, Doctrina be, Doctrina bf, Doctrina bs
Sanctitas f
Scriptura bc

Varia