Taciturnitas a

Quam plures uidi loquendo peccatum incidisse, uix quemquam tacendo. Ideoque tacere nosce difficilius est quam loqui. Scio loqui plerosque cum tacere nesciant. Rarum est tacere quemquam cum sibi loqui nichil prosit. Sapiens est ergo qui nouit tacere.

Ambrosius libro I. de officiis.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas b

Silendi paciencia, oportunitas loquendi, et contemptus diuiciarum sunt maxima fundamenta uirtutum.

Ambrosius ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas c

Diu considera quid loquendum sit, et adhuc tacens prouide, ne quid dixisse peniteat. Sapiens ut loquatur multa prius considerat quid aut cui, quo loco uel tempore dicat.

Ieronymus in quadam epistola.

Varia
Fontes primi
[Back to top]

Taciturnitas d

Ille scit recte dicere qui et ordinate nouit tacere.

Gregorius libro XXX. moralium.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas e

Plerumque nimis taciti cum iniuste aliqua paciuntur, eo in acriorem dolorem prodeunt. Vulnera quippe clausa plus cruciant quia cum putredo que intus feruet eicitur, ad salutem dolor aperitur.

Gregorius in pastorali.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas f

Sancti uiri cum prodesse audientibus nequeunt, eciam despici tacentes uolunt.

Gregorius in omelia quadam.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas g

Quasi quoddam nutrimentum uerbi est censura silencii. Et recte quandoque excrescenciam sermonis accipit qui prius ordinate per humilitatem tacet.

Gregorius super Ezechielem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas h

Sicut incauta loqutio in errorem pertrahit, ita indiscretum silencium eos qui erudiri poterant in errore derelinquit.

Gregorius in pastorali.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas i

Vt recedendo compesceret quos respondendo non potuit quia malicia non docetur sermonibus sed excitatur. Vnde malum hominem tacendo melius quam respondendo uincere potes.

Crisostomus super XXI. capitulum Matthei.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas k

Et loqui et tacere perfectio est; est autem utriusque partis causa uerborum tenuisse mensuram. Aliquociens nimia taciturnitas stulticie ascribitur, sicut et uerborum nimietas ad furorem refertur, secundum illud sapientis: Est tacens non habens sensum loquele et est tacens sciens tempus apti temporis. De qua re si nostri sentenciam requiras arbitrii, iam malo aliquis tacendo stultus quam nimium loquendo iudicetur insanus.

Valerius episcopus in quodam sermone.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas l

Hec est regalis proculdubio uirtus celerius necessaria sentire et tardius in uerba prorumpere. Nescit enim penitenda loqui qui proferenda prius suo tradit examini.

Cassiodorus libro III. epistolarum.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas m

Natura compertum est ut in omnibus artibus hec sit sciencie preciosior pompa quo rarior.

Sydonius libro II. epistolarum.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas n

Pictagoras discipulis aduenientibus prius legitur tacendi pacienciam quam loquendi monstrasse doctrinam, et sic incipientes quousque inter disputancium consectaneorum cathedras mutum sustinuisse quinquennium ut eciam celeriora quorumpiam ingenia non liceret ante laudari quam deceret agnosci quia donec scienciam natura conbiberit, non maior est gloria dixisse quod noueris quam siluisse quod nescias.

Sidonius libro VII. epistolarum.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas o

Pictagoras hanc in studiis suis consuetudinem seruasse legitur ut usque ad septennium iuxta numerum septem liberalium arcium nullus discipulorum suorum de hiis que ab ipso discebantur rationem poscere auderet, sed fidem dare uerbis magistri quousque omnia audiuisset. Scolares uero nostri aut nolunt aut nesciunt modum congruum in discendo seruare, et idcirco multos studentes paucos sapientes inuenimus.

Hugo in didascalicon libro III.

Varia
Fontes primi
[Back to top]

Taciturnitas p

Solon, cum aliis loquentibus taceret, interrogatus utrum propter inopiam uerborum an quod stultus esset taceret, respondit: Nemo stultus tacere potest. Cur igitur solus linguam cohibes? Quia, inquit, dixisse me aliquando penituit, tacuisse nunquam, iuxta illud: Nam nulli tacuisse nocet, nocet esse locutum.

Valerius Maximus libro VII. de memorabilibus dictis.

Varia
Fontes primi
Fontes primi et 1550 edition
[Back to top]

Taciturnitas q

Theocritus in conuiuio tacenti rustico inquit: Ex doctis hoc solum habes.

Valerius ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas r

Socrates Cleonam garrulum uolentem discere sapiencie precepta duas mercedes poposcit: unam ut taceret, alteram ut loqui disceret.

Valerius ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas s

Gneius Lentulus Augur diuiciarum maximum exemplum nobis reliquit cum esset auarissimus, tanta illi inopia erat sermonis ut nummos cicius emittebat quam uerba dicens a studiis se abductum; nichil tantum in se congestum esse quantum perdidisset relicta eloquencia.

Valerius libro VII.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas t

Loqui ignorabit qui tacere nescit. Sapienti expedit tacere pro se quam loqui contra se.

Seneca de sentenciis oratorum.

Varia
Fontes primi
[Back to top]

Taciturnitas u

Senocrates loquaci cuidam: Audi, inquit, melius; os unum a natura, aures duas accepimus.

Seneca ibidem.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas x

Nichil eque proderit quam quiescere et minimum cum aliis loqui et plurimum secum.

Seneca XVI. epistola.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas y

In hoc incumbe ut libencius audias quam loquaris. Quod tacitum uelis, nemini dixeris. Auribus frequencius quam lingua utere. Quicquid dicturus es, antequam aliis tibi dixeris.

Seneca in libro de moribus.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Taciturnitas z

Taciturnitas stulto homini pro sapiencia est. Tacere qui nescit, nescit loqui.

Seneca in prouerbiis.

Varia
Fons primus
[Back to top]

Ubi

LOQUACITAS
Religio ap
Solitudo t

Varia